หยุดยาว เลยมีเวลาเขียนร้อยเรียงเรื่องราวภาพเก่าๆเก็บไว้ให้คนรุ่นๆ ต่อไปดู
ฉลองวันพ่อ เดินตามรอยพ่อ ด้วยภาพเรื่องราว
คุณพ่อไพศาล จาตุรงคกุล ท่านประธาน M.O.TOURANDSERVICE CO.LTD
คุณพ่อ บุตร คุณปู่ (ขุนโสตถิชัย) พตอ.โสตถิ จาตุรงคกุลและคุณย่าพันธุ์ โกมารกุล ณ นคร
คุณพ่อเป็นคนกรุงเทพ เกิดในครอบครัวราชการและนามสกุลเก่า ระดับผ่านศตวรรษ
โดยเรามีพี่น้องสามสายสกุล คือ ณ นคร โกมารกุล ณ นคร และจาตุรงคกุล
นามสกุลพระราชทาน จากรัชกาลที่ 6 สกุลสายตรงพระเจ้ากรุงธนบุรี
เพระเราเป็นครอบครัวใหญ่ เพราะคุณปู่มีลูกๆ 10 ท่านและกระจายฝากเลี้ยงในแต่ละที่ คุณพ่อเล่าให้ฟังว่า คุณปู่ ขุนโสตถิชัย (ราชทินนาม) เดิมเป็นทหารผู้บังคับกองพันและย้ายสังกัดเป็นตำรวจ
อยู่แต่ต่างจังหวัด
ยศสุดท้ายก่อนลาออกจากราชการ พ.ต.อ.โสตถิ จาตุรงคกุล
สมัยคุณเผ่า ศรียานนท์และอยุ่หลายที่ ตอนคุณพ่อเล็กๆ
คุณพ่อชื่อสงครามชัย ชื่อเล่นว่าตูม เพราะเกิดสมัยสงคราม
ได้มีคุณย่าน้องสาวคุณปู่ คุณย่ายุ้ย จาตุรงคกุล นางพยาบาลประจำพระองค์พันวัสสา อัยยิกาเจ้า
ได้รับเลี้ยง พี่น้อง 3 คน จาก 10 คน มี คุณลุงแอ็ด สุทธิชัย พี่ชาย คุณอาจุ๋ม น้องชาย
ครอบครัวคุณลุงแอ๊ด และคุณอาจุ๋ม ตอนนี้อยู่ที่ขอนแก่น
และคุณพ่ออยู่ในวังสระปทุมตั้งแต่ 4 ขวบ จนอายุ 15 ปี โดยพระพันวัสสา อัยยิกาเจ้า
ได้พระราชทานชื่อให้เป็นไพศาล เมือตอนได้เข้าเฝ้า เพราะวังสระปทุมกว้างใหญ่ไพศาลมาก
คุณย่ายุ้ยมอบหมายให้คนเลี้ยงหลานของท่านแทน ในยามที่ต้องถวายงานพระพันวัสสาที่พระตำหนัก
2 ท่านคือ คุณป้าจุก ปิ่นแก้ว และคุณย่าเพี้ยน อากาศฤกษ์ ญาติผู้ใหญ่ของท่านผุ้หญิงพูนทรัพย์ นพวงศ์ ณ อยุธยา
(ภาพคุณป้าจุก พี่เลี้ยงคุณพ่อ กับคุณพ่อสมัยอยู่วังสระปทุม)
หลังจากต้องออกจากวัง เพราะคุณย่ายุ้ยเสียชีวิต คุณพ่อก็เรียนธรรมศาสตร์แต่ไม่จบ
ได้มีโอกาสได้ไปทำไร่จาตุรงค์กับคุณปู่ที่เพขรบูรณ์ สักระยะหนึ่ง หลังจากที่ึคุณปู่เกษียณจากราชการ
คุณพ่อเบื่อกรุงเทพและภาษาดีพูดได้หลายภาษา เลยมาทำงานที่สนามบินอู่ตะเภา กับทหารamerican
ตำแหน่ง supervisor เงินเดือนเยอะมาก partyทุกสัปดาห์
พบรักกับคุณแม่ โดยหมั้นและแต่งงานที่สัตหีบ เพราะปาร์ตี้บ่อยเจอคุณแม่ที่ร้านอาหาร ที่แม่ขาย
มีคุณย่าชุณห์ จาตุรงคกุล มาร่วมเป็นเกียรติในพิธี
สมัยก่อนบ้านเราสนุกสนาน คุณพ่อ พาไป party ทุกสัปดาห์ คุณพ่อรุ่งมากกับการทำงาน
เพราะ america เขาไม่ได้ดูวุฒิการศึกษา แต่ดูว่าทำงานประสบการณ์ อย่างไร
คุณพ่อเป็นคนมีวินัย สนุกสนาน และตรงมาก เป็นไม้บรรทัด
ตรงต่อเวลา ใบประกาศได้รับมากมาย เงินเดือนสูงมาก โดยที่บ่้านคุณแม่เราเป็นกงสี มีธุรกิจการค้า
มีคนเข้าออกที่บ้านมากมาย มีโต้ะอาหารที่ทานได้ตลอดวัน ใครไปใครมาก็เข้ามาทานได้หมด
เราเป็นโรงน้ำแข็ง ที่ถนนชายทะเล สัตหีบ
จำได้ว่าสมัยนั้นของเล่นเราเยอะมากมาจากต่างประเทศทั้งนั้น
ทุกวัน จะให้เราขี่คอ ลงมาจากบ้าน คอยสอนการบ้าน เล่านิทานก่อนนอน
พอเราอยู่ป.4 ก็ประสบปัญหา ทหารอเมริกันถอนตัวออกจากสนามบินอู่ตะเภา ทำให้คุณพ่อตกงาน ต้องไปทำงานซาอุดิราเบีย ช่วงนั้นคุณพ่อส่งจดหมายเลี้ยงเราทุกอาทิตย์ สอนเราทางจดหมาย และเวลากลับมาเมืองไทย ของทั้งกระเป๋า ก็มีแต่ของของเรา อิเลคโทนเครืองใหญ่ ที่เป็นลูกสาวคนเดียว
คุณตาช้วนเริ่มเป็นเบาหวาน คุณยายเฮียงเริ่มป่วยเป็นอัมพฤกษ์
คุณตาโดนเวนคืนที่ที่แสมสารเยอะมากให้ทหารเรือ
คุณพ่อมีเงินเก็บจากต่างประเทศพอควร ทำให้ลูกได้มีโอกาสศึกษา เรียนเซนต์โยระยองแต่
ด้วยการเลี้ยงที่ถูกตามใจมาก ตอนเด็กๆ โดยโดนดัดนิสัยให้อยู่ประจำ 1 ปี ก่อนจะกลับมาไปกลับ 3 ปี
และพอ ม.4 ก็ต้องกลับมาเรียนโรงเรียนใกล้บ้าน 1 ปี คือสิงห์สมุทร พร้อมกับย้ายบ้านจากบ้านชายทะเลมาอยู่ซอยที่อยู่ตรงข้ามโรงเรียน เนื่องจาก เจ้าของที่บ้านชายทะเล เสียชีวิตและรุ่นลูกเขาขอคืนที่
ตรงนั้นโดยคุณตาคุณยาย เลิกกิจการโรงน้ำแข็งไป มีแต่ลุงชัชที่ยังคงขายปลาอยู่
น้องชายเจ้าเจี้ยบลูกคุณลุงดูแลและพัฒนาต่อ
ปิดเทอมทุกปีสมัยเด็กๆ คุณพ่อจะพาเราตะเวนไปรดน้ำสงกรานต์
ญาติผู้ใหญ่ที่กรุงเทพเป็นกิจวัตร และให้ไปพักกับพี่ๆ
หรือสลับกันมาอยู่บ้านสัตหีบ เล่นน้ำทะเลกันแต่เล็กๆ ดูลิเกวัดสัตหีบกัน
ขอบคุณคุณป้าหลาน และคุณลุง พี่สาวแท้ๆ คุณพ่อผู้มีพระคุณครอบครัวเรา ที่ช่วยคุณพ่อ
ให้เริ่มมีหลัก กลับมาเริ่มงานที่เมืองไทยที่ ปตท โรงแยกก๊าซ ระยอง
คุณพ่อพูดเสมอว่า ในพัี่น้องพ่อ พ่อจะเกเรสุดเรียนไม่จบ แต่ลูกของพ่อ ไม่ต้องเก่ง แต่ขอให้เป็นคนดี
ไม่เดือดร้อนให้เสียชื่อนามสกุล เราในตระกูล นะลูก พ่อจุะดูแลลูกให้เต็มที่เท่าที่กำลังพ่อมี
เราเจอเหตุแชร์แม่ชม้อยอีกระลอก จบกัน เรื่องเงินเก็บครอบครัวที่เรามี
พ่อให้ ATM เราบอกจะได้รู้ว่าพ่อมีเงินเหลือเท่าไหร่
คุณพ่อใช้รถเก่าๆ ไปทำงาน รับเงินเดือนอย่างเดียว ไม่ได้ทำการค้าอะไร กลับคืนสู่สามัญ
ณ ถึงวาระหนึ่ง คุณพ่ออยากบวชให้คุณปู่คุณย่า เราเรียนอยู่ดาราสมุทรเด็ก ประจำม.ปลาย
คุณพ่อเลือกบวชใกล้ๆเรา คือวัดหนองยายบู่ ศรีราชา ทีีหลวงปู่ชัยเยศ โกมารกุล ณ นคร
เป็นเจ้าอาวาส บวชตลอดชีวิตอยู่
ซึ่งได้ไปลาบวช กับคุณลุงนิด และป้าหลาน พี่สาวคุณพ่อ ดูแลครอบครัวเรา
ลุงดีใจมากเพราะไม่มีลูกชาย บ่นใหญ่ไม่อย่างนั้นจะให้บวชวัดบวรแล้ว ที่คุณลุงบวชและเป็นกรรมการ
คุณพ่อบอกผมอยากอยู่ใกล้ลูกสาวครับเขาอยู่ประจำ ที่ดาราสมุทร ศรีราชา
วันงาน คุณลุง นฤดล -พรรณโสม ประดิยุทธ์ เลขากองทัพบก
และคุณลุงประยูร โกมารกุล ณ นคร กรมวังผู้ใหญ่
สมัยนั้นมาเป็นเกียรติบวชคุณพ่อให้ครอบครัวเรา
คุณพ่อรักปตท.มาก ถ่ายทอดจิตและวิญญาณ และวัฒนธรรมองค์กรให้เราได้ทำงานรับใช้ องค์กรนี้
ต่อเนื่อง ขอบคุณพี่ๆ และคุณน้า คุณอา พี่ๆ เพื่อนที่ทำงานคุณพ่อ ที่ทุกครั้งที่เจอเรา ก็จะถามตลอดว่าคุณพ่อสบายดีไหม ถึงแม่จะเกษียณมา 10 กว่าปีแล้วก็ตาม
เนื่องจากคุณพ่อเคยป่วยเส้นเลือดสมองแตก หลังเกษัียณได้ไม่นาน แต่หาย
และเมือปี 57 ก็ล้มใช้หลังลง เกือบอัมพาต
อยู่โรงพยาบาลกรุงเทพพัทยา 45 วัน และ mri สามรอบพบว่าเป็นTB ในกระดูกด้วย
ขอบคุณโรงพยาบาลกรุงเทพพัทยาที่ได้ช่วยชีวิตคุณพ่อถึงสองครั้ง แล้วหายสนิท
เราต้องหาอาชีพที่อยู่ดูแลเขาใกล้ๆ เลยต้องลาออกจากงานประจำ
มาเปิดบริษัททัวร์ในปี 2550 เพื่อจัดสัมนา
และราก็ได้เป็นส่วนหนึ่งในการดูแลงานสัมนาของปตท มาอย่างต่อเนื่อง
มันคือความผูกพัน คุณพ่อบอกเสมอว่าถ้าเราทำดีเขาก็ใช้เราต่อ
แต่ถ้าไม่ดี เขาก็ไม่ใช้นะลูก ถึงแม้จะเคยเป็นลูกปตท ก็ตาม
ต้องอดทนในทุกๆงาน ต้องตั้งใจและใส่ใจ กับงาน
ขอบคุณในทุกคำสอนที่พ่อให้ไว้ ให้ลูกได้ตั้งหลักธุรกิจในทุกวันนี้ค่ะ#เดินตามรอยเท้าพ่อ
ชิวีตทุกคนมีทางขึ้นกับทางลง อย่าได้ประมาทกับชีวิต และมีความสุขในแต่ละวัน
ที่เราได้ทำงาน ได้ช่วยเหลือให้คนมีความสุขจากงานที่เราทำ สร้างประสบการณ์ที่ดีร่วมๆกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น