ปักหมุด 20 พิกัดเสริมดวงแล้วเฮงในฮ่องกง

profileสำคัญไฉน

ในโลกปัจจุบัน ต้องมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ดังนั้น

ในความเชื่อของข้าพเจ้าคนที่ทำงานได้ดีในอนาคตต้องมีสามอย่าง

1.ต้องมีพัฒนาเรียนรู้ตลอดเวลา ต้องเรียนรู้ทุกวัน  

2.ลงมือทำอย่างต่อเนื่อง รู้แต่พูดอย่างเดียวก็ไม่เกิดงาน 

3.มีการวางแผนและเป้าหมายชัดเจน ในแต่ละงาน 

เมือประสบความสำเร็จแล้วอย่าลืมแบ่งปันสู่สังคม เมือมีโอกาส 

ข้าพเจ้า พนอพันธุ์ จาตุรงคกุล  

ตำแหน่ง กรรมการผู้จัดการ บริษัท เอ็ม.โอ.ทัวร์แอนด์เซอร์วิส จำกัด  

ได้มีโอกาสพาคณะส่วนราชการและผู้บริหารสถานศึกษา สนับสนุนโดยโรงแยกก๊าซ บริษัท ปตท.จำกัด(มหาชน)  ไปดูงานที่โรงเรียนกำเนิดวิทย์ ที่ปตท.จัดสร้างขึ้นที่จังหวัดระยอง  สิ่งที่ได้รับว่าโลกปัจจุบัน เด็กที่จะประสบความสำเร็จในอนาคต จากการคัดเลือกเข้าเรียนของโรงเรียนกำเนิดวิทย์ คือเด็กที่ต้องมีสหวิชา คือมีความหลากหลาย รับได้ในหลายๆ ภารกิจที่ได้รับมอบหมาย ไม่ใช่เจาะลึกเฉพาะด้านเหมือนสมัยก่อน เพราะสมองต้องได้รับการพัฒนาทั้ง
สมองซีกซ้าย คือด้าน logic ตรรกะ ความรู้ สมอง ซีกขวาคือ อารมณ์ จินตนาการ
ต้องพัฒนาสมองทั้งสองด้าน ให้ balance 

มันเป็นโรงเรียนในฝันมากเลย ถ้าในสมัยนั้นมีแบบนี้ จะพยายามสอบให้ได้เรียน ถึงแม้จะเป็นนักวิทยาศาสตร์ก็ตาม 

ข้าพเจ้าเลยอยาก update ความรู้ของตัวเองที่ผ่านมาและบันทึกไว้ว่าแต่ละปีได้พัฒนาตนเองเรื่องอะไรบ้างก่อนที่จะจำไม่ได้ เขียนเท่าที่พอจำได้ไปก่อนแต่เรียนเพิ่มทุกปี    ตามโอกาสที่ได้รับ 

อาจารย์ท่านนึงเคยสอนว่า ความรู้มันเหมือนอยู่ในลิ้นชัก เราไม่รู้ว่าเราจะได้ใช้ตอนไหน แต่ถ้าเรามีความรู้ เราก็สามารถดึงลิ้นชักนั้น ออกมาใช้ได้ ไม่ใช้ก็ให้เพือนในรุ่นที่มีความรู้มากกว่าช่วย พร้อมทั้งทำกิจกรรมระหว่างเรียน เพือพัฒนาอารมณ์และการมีส่วนร่วมในงาน 

ดูจากดวงการเรียน และการทำงาน ชอบบุกเบิก ท้าทาย ทำในสิ่งที่คนอื่นยังไม่เคยมีทำ ไม่ยึดติดกรอบแบบเดิมๆ ความสามารถที่ปราศจากโอกาสย่อมไม่มีความหมาย  ขอบคุณโอกาสต่างๆที่เข้ามาให้เรียนรู้ 

ขอบคุณทุกที่ทุกสถาบันที่ให้โอกาสให้ข้าพเจ้าได้ศึกษา ได้ตอบโจทย์ชีวิตของตัวเอง 

ข้าพเจ้าเป็นลูกคนเดียวของ คุณพ่อไพศาล และคุณแม่ ปราณี จาตุรงคกุล 

ท่านทั้งสองไม่จบสูง แต่ก็สนับสนุนและคอยสอนให้เราได้เรียนอย่างต่อเนื่อง  

อนุบาลที่โรงเรียนสัตหีบ  (โรงเรียนนี้บ้านทางคุณแม่ทุกท่านต้องเรียน )

ประถม ที่โรงเรียนสัตหีบ สาขา 1 รุ่นที่ 1ห้อง 1 รุ่นสีฟ้า โรงเรียนทหารเรืออยู่ในกองทัพเรือ  
สมัยนั้น รุ่นนั้นตึกเรียนยังไม่มี ต้องเดินร้องเพลงทหารเรือ ชุดนักเรียนน่ารักแต่งสไตล์กะลาสีเรือ
หลังจากเคารพธงชาติไปใช้ตึกของไฟฟ้าทหารเรือเรียน
เพือนเรียนที่นี่น่ารัก ใส จำชื่อได้แต่ชื่อจริง 

เราเริ่มทำกิจกรรมเล่นอังกะลุง รำไทย ดุริยางค์ เล่นอีเลคโทน  ยกความดีให้แม่ไม่ให้ลูกสาวว่าง 

เพือนๆเป็นลูกทหารเรือเยอะแยะ  ในสมัยนั้นได้เข้าค่ายเยาวชนลูกนาวี สองครั้ง 

ม.-1 ถึง ม.3 โรงเรียนเซนต์โยเซฟระยอง  เล่นดุริยางค์ 

เพือให้คุ้นเคยกับวัฒนธรรมโรงเรียนหญิงล้วนและโรงเรียนคริสต์ ภาษาอังกฤษ และฝรั่งเศส (ลืมหมด) เราถูกฝึกนิสัยความอดทน เลิกนิสัย โดน spoil โดยอยู่ประจำในช่วงแรก และไปกลับในปีถัดมา  

ม.4 ณ โรงเรียนสิงห์ฺสมุทร รุ่นสีฟ้า โรงเรียนประจำตระกูลคุณแม่ เกือบทุกคนบ้านเราต้องได้เรียน  

ตอนเปิดเรียนคุณครูให้เรียนห้อง 1 เราเดินมาย้ายห้องเรียนบอกอาจารย์ว่า เราไม่ชอบวิทยาศาสตร์ 

เราไม่ชอบเข็มฉีดยา เลือด ผ่าตัด มีด  ขอเรียนศิลป์ คำนวณ แนวจริงๆ เรา แต่ดีที่ค้นพบตัวตนได้เร็ว 

ในปีนั้นเราเรียนได้ 3.97 ตกพละ ไม่เช่นนั้น 4.00 ที่นี่เป็นที่แรกที่เราโดนตีเป็นประจำ
เพราะเป็นห้องที่คุยเก่งมาก 

เป็นที่เดียวที่สอนนักเรียนแล้วตี  แต่เพื่อนๆ ก็รักกันมาก 

บางครั้งสมุดการบ้านหาย เพราะให้เพือนลอกจนอาจารย์มาฟ้องคุณแม่ว่าชอบให้เพือนลอกการบ้าน  

อาจารย์สามารถ ต้องหาโรงเรียนให้เราใหม่เพราะกลัวเราไม่ได้พัฒนาเพราะที่สองเกรดห่างกันเยอะ
เราเข้าโรงเรียนใหม่โดยไม่ต้องเสียค่าแป๊ะเจียอะไร มีให้เลือกถึงสามที่ คือ ดาราสมุทร อัสสัมชัญศรีราชา และ เซนต์ปอลคอนแวนต์  เรามองว่าดาราสมุทรเพิ่งเปิดโรงเรียนมัีธยมปลายหญิง และการเดินทางเข้าออกสะดวกดี  อดได้ทุนเรียนดีจากสิงห์สมุทรเลย 

ม.5 ถึงม.6 โรงเรียนดาราสมุทร ศรีราชา สายศิลป์ คณิต อยู่ประจำหอพัก ได้ฝึกวินัยและเตรียม entrance 

เป็นตัวแทนแข่งขันด้านประวัติศาสตร์และสังคม 

ได้รางวัลคัดลายมือชนะเลิศ จังหวัดชลบุรี
ลายมือต้องยก credit ให้คุณพ่อ ท่านลายมือสวยมาก ตอนนี้โมไก่เขี่ยแหละ
พอเจออุบัติเหตุนิ้วเข้าเฝือก มันทำให้เขียนไม่สวยเหมือนก่อน 

2533 จบปริญญาตรี เศรษฐศาสตร์ธุรกิจ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ECON A4 
เราสอบเข้าได้ที่ 4 ของมหาวิทยาลัยได้ของขวัญจากมหาวิทยาลัยคะแนนติด 1 ใน 10ของมหาวิทยาลัย    ก่อนเข้าหอการค้าได้โควต้าเรียนสองมหาวิทยาลัย abac แต่ก่อนเราไม่ค่อยรู้จักมหาวิทยาลัยนี้เพราะเราอยู่ต่างจังหวัด  เสียดายนิ และม.บูรพา  แต่ไม่ชอบคณะที่ได้ เลยเลือกเรียนที่หอการค้า เหมือนคุณพี่ออมและคุณน้าเล็กน้องคุณแม่ ที่เราเคยไปงานรับปริญญากับคุณตาคุณยาย
ทีนี่ทำแต่กิจกรรม ซุ้มต่างๆ เป็นประธานฝ่ายวิชาการคณะ จัดงานการค้าวิชาการ
ก็จบ 3 ปีครึ่งเรียนได้ครบทุกเกรด Aถุึง W มีหมดทุกเกรด
นิยมเกียรติไม่เกียรตินิยม เพราะเน้นกิจกรรม เพือน พ้องน้องพี่ สนุกๆ 

รุ่นพี่หอการค้าน่ารัก จัดเลี้ยงรุ่น  และจองเที่ยวต่างประเทศและจัดสัมนาเป็นประจำขอบพระคุณมากๆ  

จบสักระยะ คิดเรียนโท แต่ไม่อยากเรียน MBA  หรือโทเศรษฐศาสตร์ เพราะดูเหมือนไม่ได้อะไรใหม่ๆ 

เราชอบคอมพิวเตอร์แต่มองว่า เรียนลึกๆ จะคุยกับใครยากโลกส่วนตัวสูง  อีกทั้งเด็กรุ่นใหม่ เรียนรู้ไว
พออายุเยอะจะตามไม่ทัน เลยคิดหา course ที่ได้ฝึกพัฒนาคิดวิธี มองเป็นภาพระบบ ค้นพบ 

2535โครงการการศึกษาต่อเนื่อง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 

วุฒิบัตรนักวิเคราะห์ระบบคอมพิวเตอร์ (System Analyst )   คอร์สนี้ยากที่สุดที่เคยเรียน  

เรียน 80 คนจบ 16 คน มีเราเป็นเศรษฐศาสตร์คนเดียว จบแล้วได้คิดงานเป็น System Flow 

นอกนั้นเป็นวิศวกรคอมพิวเตอร์กับ โท MBA ในรุ่น เรียนภาษาคอมพิวเตอร์ สมัยเครื่อง 8088 จอเขียว 

เขียนภาษายากๆ จบแล้วดีใจมาก เป็นการเรียนที่เข้มจริงๆ ก่อนจบต้องตอบคำถามอาจารย์ 20 คำถาม พร้อมโปรแกรมที่ตัวเองเขียน 1 โปรแกรม พร้อมแก้โปรแกรม ลุ้นแทบใจขาด   

2543 ปริญญาโทโครงการความร่วมมือทางวิชาการระหว่างวิทยาลัยบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพากับคณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยสำหรับผู้บริหาร เรียน ณ ศศปฐศาลา กรุงเทพมหานคร 

คอร์สนี้โชคดีได้เพือน  ตำรวจและองค์กร ระดับบริหารภาครัฐหลากหลายดั่งใจ

และเอกชนร่วม  100 ท่าน ร้อยใจเป็นหนึ่งเดียว 

ได้เจอพี่ธนชัย  C9 กรมศิลปากร พ่อคนที่สอง คอยสอนเป็นที่ปรึกษาเราโดยตลอด 

ได้จุดประกายความรักในท่องเที่ยวแบบให้สาระความรู้แก้ผุ้ที่เดินทาง ในมุมมองของแต่ละอาชีพ

2544 วุฒิบัตรวิทยากรระบบบริหารคุณภาพ ISO จากสถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ เรียนกย-พย  

2547 วุฒิบัตร MINI SME คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ 

2548  SELF ASSESMENT องค์กรตามแบบฉบับ รางวัลคุณภาพแห่งชาติ จาก

          สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ 

2549 วุฒิบัตร AIRLINE TRAINING CENTER ATC authorize by IATA 

2550 เปิดธุรกิจท่องเที่ยวบริษัท เอ็ม.โอ.ทัวร์แอนด์เซอร์วิส จำกัด 
ใบอนุญาตเลขที่ 11/04924 

อบรมติดอาวุธทางธุรกิจ 

2550 วุฒิบัตรโครงการผู้ประกอบการรุ่นใหม่ด้านบริการท่องเที่ยว  NEC จากกระทรวงวิทยาศาสตร์

           Softwarepark  รุ่นที่ 1 เรียน 6 เดือน กับ programmer 

          วุฒิบัตรโครงการผู้ประกอบการ  E COMMERCE กระทรวงพาณิชย์  

          วุฒิบัตร  มัคคุเทศก์รุ่นที่ 16 มหาวิทยาลัยบูรพา  6 เดือน  

2551  วุฒิบัตร ผู้นำทัวร์ต่างประเทศ รุ่นที่ 1 มหาวิทยาลัยดุสิต ร่วมกับ

           สมาคมไทยบริการท่องเที่ยว TTAA
2554  เล่าเรืองท่องเที่ยวด้วย Mutimedia โดยสมาคมไทยบริการท่องเที่ยว 
          เรียนที่จามจุรีแสควร์ ไปกลับระยอง 1 ดือน 

2555   พัฒนาศักยภาพเทคนิคการตลาดออนไลน์ กระทรวงพาณิชย์ 

2556  การบริหารจัดการร้านค้าออนไลน์ สู่มาตราฐานคุณภาพเพิ่มความน่าเชือถือในธุุรกิจ ecommerce

2557  มาตราฐานธุรกิจท่องเที่ยวและมัคคุเทศก์ ณ โรงแรมวังยาว รีสอร์ท กรมท่องเที่ยว   

2558  รวมพลัง network ธุรกิจไทย ก้าวไกลสู่สากล 20-21 พค โดยกระทรวงพาณิชย์ 

          สัมมนาพัฒนาธุรกิจ Ecommerce 

2559  เกณฑ์มาตราฐานธุรกิจท่องเที่ยว ณ โรงแรม royal river 

          ปลดล็อคธุรกิจ  SME  กรมพัฒนาธุรกิจการค้า 

          อบรมโครงการสร้างนักการค้ามืออาชีพ SMART THAI BIZ และ STRONGER SME  

          ของ สสว และโรงเรียนบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์ 

          นวตกรรมเปลี่ยนโมเดลธุรกิจ พิชิตตลาดใหม่ วิทยาลัยนวตกรรม มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 

2559  อบรม Line@  คุณอ้น ปริญญ cetified ที่1 line thailand 

2560  การตลาด 4.0 digital social ธรรมศาสตร์ 

          มาตราฐานการจัดประชุม สมาคมส่งเสริมการประชุมนานาชาติ TCEB
2560 NEC  Elearning Digital Social  กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม ร่วมกับจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย    
2561 DIP SME ACADEMY กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม 5 New Scurve
2561 Elearning ธุรกิจมืออาชีพ กรมพัฒนาธุรกิจ กระทรวงพาณิชย์ 
2561 Creative Camp  โครงการนักธุรกิจสร้างสรรค์ ISMED กระทรวงอุตสาหกรรม  

ปัจจุบัน

สมาชิกสมาคมท่องเที่ยวในประเทศ (สทน) 

สมาชิกสมาคมไทยบริการท่องเที่ยว (TTAA) 

สมาชิก สภาอุตสาหกรรมท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย 

ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ ที่สนับสนุนให้เราได้เรียน คณาจารย์ ผู้ให้ความรู้ผู้มีพระคุณ ทุกท่าน 

ที่ให้เราได้พัฒนาตน พัฒนางาน  

พนอพันธุ์ จาตุรงคกุล (แตงโม) 

@mopanorpan 

10 เหตุผล ที่จะทำให้คุณต้องแบ่งเวลาออกไปเที่ยว

หลายคนมักจะตั้งคำถามว่านักเดินทางนั้นได้อะไรจากการเดินทางท่องเที่ยว เพราะมันมีแต่จะทำให้ต้องควักเงินในกระเป๋าออกไป แต่เชื่อหรือไม่ว่าคนที่เขาเดินทางด้วยใจรักนั้น มักจะได้บางสิ่งบางอย่างกลับมาคุ้มค่าเกินกว่าเงินที่เสียไปเสียอีก Annie Daly เธอเป็นหนึ่งในทีมงานของเว็บไซต์ buzzfeed เธอได้รวบรวมเหตุผลว่าเหตุใดเราควรจะออกไปหาประสบการณ์ในโลกใบใหม่ หากคุณได้อ่านมันรับรองได้เลยว่าคุณจะต้องรีบแพ็กกระเป๋าและจองตั๋วเครื่องบินแน่นอน จะมีอะไรบ้างไปชมกัน

1. การท่องเที่ยวจะพัฒนาความคิดสร้างสรรค์

          การศึกษาของ Academy of Management Journal พบว่าคนที่ทำงานต่างบ้านต่างเมืองจะมีความคิดสร้างสรรค์มากกว่าคนที่ทำงานอยู่แต่ในประเทศของตัวเอง เพราะอะไรน่ะหรือ ก็เพราะว่าคนที่ทำงานอยู่แต่ในประเทศตัวเองจะได้รับรู้แต่วัฒนธรรมเก่า ๆ มองเห็นแต่สิ่งแวดล้อมเก่า ๆ มันจึงทำให้กลุ่มคนที่ทำงานอย่างเดียว ไม่ออกไปหาประสบการณ์ยังสถานที่อื่น ๆ ที่ไม่ใช่บ้านเกิดเมืองนอนของตัวเอง ไม่มีการพัฒนางานให้มันดียิ่ง ๆ ขึ้นไปหรือไม่มีอะไรแปลกใหม่เข้ามาในตัวงาน แต่คนที่ทำงานหรือมีโอกาสไปเรียนรู้วัฒนธรรมที่อื่น ๆ จะเห็นอะไรที่แตกต่างและมากขึ้น จึงสามารถนำสิ่งเหล่านั้นมาประยุกต์จนเกิดเป็นสิ่งใหม่ ๆ ทั้งด้านการเรียนและตัวงาน แล้วแบบนี้เราจะยังควรนอนคุดคู้อยู่แต่ในบ้านอีกไหม ออกไปหาแรงบันดาลใจใหม่ ๆ ได้แล้ว
2. ทำให้อดทนมากขึ้น

          เหตุการณ์ต่าง ๆ มักจะเกิดขึ้นเพื่อให้เราได้แก้ปัญหาและฝึกความอดทนอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นการต้องนั่งรอนาน ๆ ก่อนที่เครื่องบินจะออก การต้องตามล่าหาฟรีอินเทอร์เน็ตไร้สายทั่วเมืองที่ไปเที่ยว การยืนรอต่อคิวเพื่อเข้าชมสถานที่สุดฮิต หรือแม้กระทั่งการอดทนต่อความหิวเพื่อรอคิวเข้าไปลิ้มรสอาหารพื้นเมืองจากร้านดัง ซึ่งเมื่อผ่านพ้นสิ่งเหล่านี้ไปเราก็จะกลายเป็นคนที่มีความอดทนมากขึ้น และที่สำคัญยังทำให้เรารู้วิธีรับมือที่จะทำอย่างไรให้ไม่เบื่อเมื่อต้องอดทนรอคอยบางสิ่งบางอย่างนาน ๆ อีกด้วย

3. คุณจะเชี่ยวชาญในการแก้ไขปัญหา

          ไม่ว่าจะเป็นการทำงาน การเรียน หรือการท่องเที่ยวในต่างแดน เพียงแค่คุณก้าวออกไปจากที่ที่คุณคุ้นเคย ไปสู่โลกที่ไม่คุ้นชิน มันก็จะทำให้คุณต้องตื่นตัวตลอดเวลา และพร้อมที่จะรับมือกับปัญหาที่จะเกิดขึ้นได้ในทุกรูปแบบ เพราะในต่างแดนจะไม่มีใครมาให้ความช่วยเหลือคุณเหมือนตอนอยู่บ้าน ทุกสิ่งทุกอย่างต้องพึ่งตัวเองเป็นหลัก เมื่อเกิดปัญหาในเบื้องต้นก็ต้องใช้สมองอันน้อยนิดนี่แหละช่วยคิดแก้ไขเสียก่อน ซึ่งมันเหมือนกับการบังคับคุณเสียด้วยว่าต้องแก้ปัญหาให้ได้ด้วยตัวเอง นี่แหละที่จะทำให้คุณเข้มแข็งและแข็งแกร่ง พร้อมเผชิญกับปัญหาในทุกรูปแบบจริง ๆ

 4. ทำให้คุณอ่อนน้อมถ่อมตน

          การไปอยู่ต่างบ้านต่างเมือง ไม่มีใครที่สามารถพูดกับเราได้เข้าใจ หรือให้ความช่วยเหลือได้เท่ากับพ่อแม่ ญาติพี่น้อง เพื่อนสนิทมิตรสหาย มันจะทำให้เราเรียนรู้ที่จะเข้าสังคมใหม่ และการที่จะเข้าไปยังสังคมใหม่ได้นั้น เริ่มแรกคุณก็ต้องอ่อนน้อมถ่อมตน จะไปวางกล้ามหรือเบ่งว่าพ่อข้าใหญ่เหมือนตอนอยู่บ้านเกิดตัวเองก็คงจะไม่มีใครสนใจ เพราะไม่มีใครรู้จักฐานะทางสังคมของคุณเมื่ออยู่ในประเทศหรือในเมืองของคุณ โดยเฉพาะประเทศที่เจริญแล้ว ประชาชนทุกคนจะมีความเท่าเทียมกัน แต่เขาจะให้เกียรติซึ่งกันและกัน รักษามารยาททางสังคมต่อกันได้อย่างดีเยี่ยม เพราะฉะนั้นการออกไปเจอโลกใหม่ ๆ คุณก็จะได้ความอ่อนน้อมถ่อมตนกลับมาด้วย

 5. เปิดกว้าง...ได้รับและทำสิ่งใหม่ ๆ

          คงเป็นไปไม่ได้ที่จะได้เล่นสกีหรือสโนว์บอร์ดกับหิมะจริง ๆ ในเมืองไทย เพราะฉะนั้นเมื่อคนที่มีโอกาสได้ไปเยือนประเทศที่มีหิมะในฤดูหนาว จึงไม่พลาดที่จะทำกิจกรรมเหล่านี้ เป็นการเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ และเปิดโอกาสให้กับตัวเองได้ลองทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ เป็นประสบการณ์ที่ต้องจำไปตลอดชีวิต ในอีกมุมหนึ่งเมื่อฝรั่งมาเที่ยวบ้านเรา เขามีโอกาสได้สัมผัสกับช้าง ได้ขี่ช้าง ซึ่งมันไม่สามารถทำได้ในบ้านเมืองเขา มันก็เป็นประสบการณ์ที่แปลกใหม่กับชีวิตของเขาเช่นกัน เพราะฉะนั้นออกไปตามล่าหาสิ่งที่ไม่มีในบ้านตัวเอง ให้ได้ลองทำ ได้เรียนรู้ ก็จะทำให้ชีวิตมีสีสันไม่น้อยเลยทีเดียว

 6. คุณจะเป็นคนที่เจ๋งมาก

          ลองนึกดูสิว่าคุณได้เล่าเรื่องราวการเดินทางสุดประทับใจ ที่ได้ทั้งสูดอากาศบริสุทธิ์ ฟังเสียงทะเลและนกร้อง พร้อมทั้งสัมผัสกับอากาศที่เย็นสบาย ให้กับเพื่อนร่วมงานของคุณที่ยังคงนั่งสูดอากาศจากเครื่องปรับอากาศในออฟฟิศ คุณจะกลายเป็นคนที่เจ๋งมากแค่ไหน และมันไม่ใช่เพียงแค่นั้น เพราะการออกไปเที่ยวพักผ่อน จะทำให้ร่างกายของคุณได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ คุณก็จะสามารถทำงานได้ดี เจ๋งทั้งการใช้ชีวิตและเจ๋งทั้งเรื่องงานอีกด้วย

 7. เปลี่ยนคุณเป็นคนใหม่

          เมื่อการได้ไปพบเห็นสิ่งที่แตกต่างจากสิ่งแวดล้อมเดิม ๆ ที่เคยเห็น สิ่งที่ไม่คุ้นชินตาหรือความรู้สึก มันจะทำให้คุณเกิดแรงบันดาลใจ อยากที่เปลี่ยนแปลงตัวเอง บางประเทศพนักงานออฟฟิศจะมีพฤติกรรมการทำงานที่เคร่งเครียดเมื่ออยู่ในเวลางาน เขาจะทำมันสุดความสามารถและเต็มที่ แต่เมื่อหมดเวลางานแล้ว เขาจะทิ้งทุกอย่างไว้ในออฟฟิศ แล้วไปใช้ชีวิตอย่างที่ตัวเองต้องการ นั่นจึงทำให้พวกเขาทำงานได้อย่างมีความสุข ซึ่งอาจจะแตกต่างจากวัฒนธรรมในบ้านเราที่ชอบทำงานล่วงเลยเวลา แต่ในเวลางานกลับทำไม่เต็มที่ ปล่อยเวลาให้เลยผ่านไปอย่างไร้ประโยชน์ การออกไปเห็นสิ่งเหล่านี้ก็จะทำให้เราได้เปลี่ยนแปลงตัวเองเช่นกัน

 8. ไม่มีคำว่า "กลัว" อยู่ในใจ

          การออกไปผจญภัยกับโลกกว้าง มันจะทำให้คุณก้าวพ้นกำแพงคำว่ากลัวออกไปได้ง่ายมากขึ้น เมื่อคุณต้องไปยืนอยู่ในต่างที่ต่างถิ่น เสียงที่เกิดขึ้นในใจจะมีเพียงแค่ 'ลองสิ' กล้าที่จะเดินไปในเส้นทางที่ไม่คุ้นเคย ไม่ว่าจะหลงมากแค่ไหน คุณก็จะรู้สึกสนุก เพราะมันทำให้คุณได้พบกับเส้นทางใหม่ ๆ ร้านกาแฟที่อยู่ในซอกหลืบสุดอร่อย หรือมุมถ่ายภาพที่ไม่เหมือนใคร และเมื่อคุณกลับมายังบ้านเกิด มันก็จะทำให้คุณติดนิสัยแบบนั้นกลับมา จึงกล้าที่จะเผชิญกับทุก ๆ สิ่ง กล้าทำสิ่งที่แตกต่าง และกล้า...ที่จะออกเดินทางอีกหลายร้อยพันครั้ง

 9. ระดับความสุขเพิ่มขึ้นสูงปรี๊ด

          แค่การที่ไม่ต้องรีบตื่นนอนเพื่อไปผจญกับการจราจรที่ติดขัดในเมืองใหญ่ เท่านี้ก็ทำให้มีความสุขเพิ่มขึ้นมากแล้ว แต่การออกเดินทางไปเที่ยวมันจะทำให้คุณได้รับความสุขมากกว่านั้น เพราะมันจะทำให้คุณได้ยินเสียงนกที่อยู่บนต้นไม้ได้อย่างชัดเจน ได้สัมผัสกับลำธารหรือทะเลเย็นฉ่ำ ได้สูดอากาศที่บริสุทธิ์ ได้ทานอาหารแปลกใหม่ ทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ ได้คุยกับคนแปลกหน้าที่ไม่เคยรู้จัก จนกลายเป็นสหายที่ดีอีกคนในชีวิต ฯลฯ แล้วแบบนี้จะไม่เรียกว่ามีความสุขถึงขั้นขีดสุดได้อย่างไร

 10. คุณจะรู้ว่าคุณยังหายใจ

          เมื่อได้ออกไปยังอีกโลกหนึ่ง ประสบการณ์ต่าง ๆ จะไหลพรั่งพรูเข้ามาหาเรามากมาย นั่นจึงทำให้ชีวิตที่เคยเฉื่อยชาได้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง รู้สึกกระปรี้กระเปร่า ต้องตื่นตัว และอยากที่จะเรียนรู้ในสิ่งใหม่ ๆ ทั้งระบบหายใจและความคิดก็จะกลับมาทำงานอย่างมีความสุขอีกครั้ง แล้วคุณล่ะ...ไม่อยากกลับมาหายใจอีกครั้งหรือ

          ไม่ว่าการเดินทางจะใกล้หรือไกล เชื่อได้เลยว่ามันจะทำให้คุณได้รับสิ่งเหล่านี้แน่นอน แค่ขอให้เปิดโอกาสให้กับตัวเองได้เดินก้าวออกจากประตูบ้าน และเดินไปบนทางเดินที่ไม่คุ้นเคย คุณก็จะได้เรียนรู้อะไรอีกมากมาย แล้วจะรออะไร...เก็บกระเป๋าไปล่าขอบฟ้ากันดีกว่า

เจดีย์อัฐิธาตุราชนัดดาของสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี

ย้อนอดีต ปี 2543 สถานที่แห่งนี้วัดนิเวศธรรมประวัติ พระราชวังบางปะอิน อยุธยาในสมัยนั้น คุณลุง ประยูร โกมารกุล ณ นคร กรมวังผู้ใหญ่ ดูแลพระราชวังบางปะอินด้วย โครงการความร่วมมือมหาวิทยาลัยบูรพาและรัฐศาสตร์จุฬา (รัฐประศาสนศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาการบริหารทั่วไปสำหรับผู้บริหาร) BUUCU รุ่น 1 อาจารย์ รพีพัฒน์ ไทยอารี (อาจารย์ผู้มีพระคุณต้นแบบการสอนท่องเที่ยวแบบ hybrid อย่างเราเพราะท่านให้เราเที่ยวทุกสัปดาห์โดยมีคณาจารย์จุฬาจากแต่ละภาคคณะมาถ่ายทอดพื้นฐานของแต่ละวิชาชีพในมุมมองสายงานท่าน จนเราหลงไหลในการท่องเที่ยว ยังจำประโยคของอาจารย์ท่านได้ว่าอย่าให้ความเฉื่อยชาและความผิดพลาดในอดีต เป็นอุปสรรคในการให้เราก้าวย่างสู่ความเป็น Elite ทางรัฐประศาสนศาสตร์ พวกเราคือนิสิต รป.ม.เป็นวิชาเดียวของ MPA ทีเ่รียนแล้วจำได้หมดไปเรียนแต่เช้าเพราะไปเที่ยว) ในวันนั้นอาจารย์พาล่องเรือ grand pearl จากกทมมายังวัดนี้l ท่านประธาน BUUCU พี่ธนชัย สุวรรณวัฒนะ(พี่นะ) C8 ผู้อำนวยการโบราณสถาน กรมศิลปากร ในสมัยนั้น และตำแหน่งผู้อำนวยการช่างสิบหมู่ C9 ก่อนเกษียณและเสียชีวิต รีบพามานำชมเจดีย์อัฐฐิธาตุ บรรพบุรุษนามสกุลจาตุรงคกุล พี่นะบอกเร็วเจ้าโมมาไหว้บรรพบุรุษเร็ว เดี้ยวอาจารย์เขาพาไปที่อื่นแล้ว17 ปีแล้วซิเจ้าโมที่จบมา
ตอนนี้พี่ๆหลายท่านในรุ่น เป็นผอ. C9 เยอะเลย เพราะเราเรียนกัน 100 ชีวิต เป็นนวตกรรมที่รัฐศาสตร์ จัดเรียนวันเสาร์ พี่ๆเขาเลยว่างมาเรียนเสริมความรู้กัน เราโชคดีที่ได้เรียนได้รู้จักพีๆทางภาครัฐหลากหลายมาก เอกชนก็จะมี HONDA ผจก กสิกร กรุงศรี เราทำงานธนาคารกรุงเทพ สายวาณิชธนกิจ สำนักงานใหญ่สมัยนั้น เมือไหร่จะเลี้ยงรุ่นอีกหนอ เสียดายโครงการนี้ ไม่มีรุ่น 2ที่ศศปฐศาลา เหมือนเรียนอยู่ในสภา ทัศนียภาพห้องเรียน 360 องศา อาหารอร่อยมาก สะดวกสบายต่อการเดินทาง รุ่นถัดมาย้ายไปเรียนที่วิทยาลัยดุสิตธานีแทน
เป็นปริญญาโท ที่อาจารย์ดีมากๆ และสอนดีทุกๆท่านศิษย์ขอน้อมคารวะ
 ท่านอาจารย์กมล ทองธรรมชาติ
ท่านอาจารย์ทศพร สิริสัมพันธ์
ท่านอาจารย์ติน ปรัชญพฤทธิ์
ท่านอาจารย์ไชยวัฒน์ ค้ำชู
ท่านอาจารย์ชัยสิทธิ์ เฉลิมมีประเสริฐ
ท่านอาจารย์จรัส สุวรรณมาลา
ท่านอาจารย์ดำรงค์ วัฒนา
 ขออภัยที่จำอาจารย์ได้ไม่หมด เพราะนานแล้ว
แุุถมที่ปรึกษารุ่นกิตติมศักดิ์ คือท่านสมใจนึก เองตระกูล
ถึงแม้จะไม่ใช่โทรัฐศาสตร์จุฬาตรงไม่มีรุ่นพี่รุ่นน้องมากมาย แต่ก็ไม่เสียใจเพราะเราคนตะวันออกต้องเรียนมหาวิทยาลัยบูรพา เคยจะได้โควต้าเรียนตอนเรียนตรีไม่ได้เรียนมาเรียนหอการค้าแทนอยากเรียนเศรษฐศาสตร์ และได้เคยเรียนที่อาคารวิทยพัฒนาโครงการศึกษาต่อเนื่อง ของจุฬาลงกรณ์ มาเกือบสองปีด้านนักวิเคราะห์ระบบ computer ก่อนเรียนโท คุ้นเคยสถานที่แล้ว
 จะเรียน MBA ก็อยู่ในแวดวงธนาคารอยู่แล้ว ไปรู้จักภาครัฐดีกว่า เรียนคนเยอะดี สนุก จะได้มองอะไรได้หลายๆ มุม

หมายเหตุ คิดถึงพี่ธนชัยมาก หนูสรุปงานสถาปนิกเสร็จแล้ว 97 คน ขอบคุณพี่มากๆนะที่ตามมาดูแลน้องทุกๆปี
รอบก่อนก็ธรรมศาสตร์ให้จัดงานให้ผู้บริหารศิลปากรไปกระบี่ โครงการบริหารจัดการวัฒนธรรม
ขอบคุณ Cr ภาพจากพี่แซน Nirucha ที่ให้ข้อมูลภาพละเอียดมากจนเรานึกถึงอดีต ที่ได้ไปไหว้ครั้งแรก

วัดนิเวศธรรมประวัติ พระราชวังบางปะอิน พระนครศรีอยุธยา

พระยาเสน่หามนตรี นามเดิม "น้อยเอียด" เมื่อพระศรีทิพโภชน์ (ใหญ่) ซึ่งเป็นหลานโดยตรง ได้รับพระราชทานนามสกุล "จาตุรงคกุล" ในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทางการจึงนับว่า พระยาเสน่หามนตรี (น้อยเอียด) เป็นต้นสกุล "จาตุรงคกุล" ภริยาพระยาเสน่หามนตรี คือ คุณเสงี่ยม ซึ่งเป็นพระธิดาของ พระพงศ์นรินทร์ (สมเด็จเจ้าฟ้า ทัศพงศ์ พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี กับกรมบริจาภักดีศรีสุดารักษ์ พระมเหสีฝ่ายซ้าย (เจ้าจอมมารดาฉิม) ธิดาเจ้าพระยานครศรีธรรมราช (หนู)) กับคุณหญิงจับ (ธิดาเจ้าคุณหญิงแก้ว (ต้นราชนิกุล ณ บางช้าง) ซึ่งเป็นพระน้องนางองค์เล็กของสมเด็จพระอัมรินทราบรมราชินี สมเด็จพระราชินีพระองค์แรกแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช)

หมายเหตุ : เมื่อพระยาเสน่หามนตรี (น้อยเอียด) ถึงแก่อนิจกรรม คุณหญิงเสงี่ยม ผู้เป็นภริยาได้เข้าไปรับราชการในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงตั้งให้เป็นปลัดช่วยราชการฝ่ายใน ฝ่ายพระตำหนักเดิม มีหน้าที่ถวายการอภิบาลพระราชโอรส ธิดา ในสมเด็จพระเทพศิรินทราบรมราชินี (พระมเหสีพระองค์ที่ ๒ ในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว) ทั้ง ๔ พระองค์ โดยเฉพาะพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๕ ได้เป็นพระพี่เลี้ยงแทนคุณศิลาพี่สาวของท่านที่ถึงอนิจกรรมไปก่อน พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๕ ทรงตรัสเรียก คุณหญิงเสงี่ยม ว่า "คุณหลัดน้อย" เมื่อถึงอนิจกรรมทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตั้งศพไว้ที่วังพระองค์ชายสิงหนาท (วังบ้านหม้อ) เพราะทรงเป็นหลานน้าและพระญาติทาง ณ บางช้างด้วย พระราชทานเพลิงศพวัดใดไม่ปรากฏ อัฐิโปรดเกล้าฯ ให้บรรจุไว้ในเจดีย์โลหะคลุมด้วยซุ้มหินอ่อนรูปโบสถ์ฝรั่ง มีรั้ว และแท่นหินอ่อน อยู่ที่วัดนิเวศธรรมประวัติ บางปะอิน ซึ่งเป็นวัดทรงสร้าง